我家有一间书房。书房里有两张桌子，两张椅子和很多书。我有很多中文书，也有很多英文书。我没有法文书，也没有德文书。我还有很多笔和笔记本。我的电脑也在书房里。我每天在书房里看书，也在书房里上网。我很喜欢我的书房。
De ontkenning van 有 yǒu is 没有 méiyǒu. Pas op! Je zegt dus niet 不有 bù yǒu.
没有 méiyǒu kan zowel “niet hebben” als “er niet zijn” betekenen. Een voorbeeld van de eerste betekenis is 我没有法文书。 Wǒ méiyǒu Fǎwén shū. “Ik heb geen Frans boek.”
Van de tweede betekenis, “er niet zijn”, is een voorbeeld: 客厅里没有人。 Kètīng lǐ méiyǒu rén. “Er is niemand in de woonkamer.”
Er wordt geen getal en maatwoord gebruikt in een ontkennende zin met 有 yǒu.
多 duō “veel” is een bijzonder bijvoeglijk naamwoord. Er zijn twee verschillen tussen algemene bijvoeglijke naamwoorden en 多 duō. Ten eerste staat 多 duō nooit alleen om een zelfstandig naamwoord te verbijzonderen. 多 duō wordt altijd gecombineerd met een bijwoord, zoals 很 hěn “heel, erg”.
Het tweede verschil tussen 多 duō en andere bijvoeglijke naamwoorden is het volgende: als 很多 hěn duō voor een zelfstandig naamwoord staat, is het niet verplicht om 的 de achter 很多 hěn duō te zetten. De zinsconstructie is dus: 很 + 多 + (的) + Zelfstandig naamwoord.
Andere bijvoeglijke naamwoorden mag je wel voor een zelfstandig naamwoord zetten zonder een bijwoord toe te voegen. Bijvoorbeeld, 新书 xīn shū “een nieuw boek” is prima Chinees. Als je wel een bijwoord voor zo’n algemeen bijvoeglijk naamwoord zet, dan is het verplicht om 的 de te gebruiken.
Vergelijk onderstaande twee zinnen met de voorbeeldzinnen met 多 duō hierboven om de verschillen te zien:
In dit geval is de constructie dus: 很 + Algemeen bijvoeglijk naamwoord + 的 + Zelfstandig naamwoord."
